مرا نوازش كن ، نگذار تنهايي مرا نوازش كند

وقتي آواز دلنشين لالايي را مي خواني احساس محبت در من بيشتر مي شود

وقتي مرا نوازش ميكني احساس ميكنم داري من را آرام ميكني از اين شور و

التهاب زندگي

آواز آرامش ، آواز مهرباني ، همزباني .مي خواني و مرا دلداري ميدهي مي خواني برايم قصه ميگويي

قصه مرد تنها ، قصه شبهاي يلدا، لالايي بخوان در شب بلند سال

بخوان تا آرام بگيرم بخوان تا فرياد در پشت حنجره ام تبديل به نفس شود

هنگام شبها انتظار تو را مي كشم كه بيايي و من را با لالايي ات به خواب ببري

شبي كه تو برايم لالايي نگويي خواب ندارم ، شبي بي احساس ميشود،

شبي كه ديگر احساس محبت در من كمتر ميشود

وقتي با صداي مهربانت آوازلالايي را مي خواني ستاره ها هم در آسمان با

صداي آوازت دور هم جمع مي شوند و به صداي مهربانت گوش ميدهند

ماه با آن نور درخشانش محفل ما را روشن ميكند

پرندگاني كه به لانه شان پناه برده اند با صداي لالايي ات در شب تاريك در

آسمان به شوق آوازت پرواز ميكنند

اما شبي كه تو نباشي و آن آواز را بخواني شبي است تاريك وبي ستاره

وشبي است كه ديگر پر از سكوت و تنهايي است